In mijn trainingen waaien af en toe culturele instellingen en musea aan. Onlangs nog mocht ik een training Conceptontwikkeling/Storytelling geven aan het Zuiderzeemuseum. Ook bureaus die tentoonstellingen vormgeven komen soms inspiratie voor mooie concepten bij ons halen. Wat ik meekrijg is dat musea domweg te degelijk zijn in hun communicatie.
Wat kunnen musea nou met storytellling? Focus op beleving, participatie en spreadability
Dat heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat er geen groepen mogen worden afgestoten, iedereen kan tenslotte een potentiële bezoeker zijn. Een ander aspect wat aan die veilige aanpak ten grondslag ligt is de lange termijn planning voor tentoonstellingen, waardoor de spontaniteit mist.
Cultiveer een open samenwerking tussen marketing/communicatie en de programmering. Vaak stelt de directie een programmering op. De communicatieafdeling staat met haar poten in de klei en heeft voeling met trends en ontwikkelingen. In een beter overleg kun je sneller inspringen op ontwikkelingen die een tentoonstelling waard zijn.
Een lossere aanpak, waarbij er ruimte is voor zowel grotere campagnes, als spontane kleinere acties kan het experimentele en vernieuwende een boost geven. Guerilla marketing bijvoorbeeld, die vaak juist heel creatief is, een kunstvorm soms, kan enorm veel reuring brengen..met positieve associaties.
Imagineering en de customers journey
Imagineering is steeds belangrijker geworden. Als museum zet je een totaalconcept neer, waarbij alle uitingen een vergelijkbare boodschap uitdragen. Hierbij kun je heel goed een customers journey inzetten. Welke weg legt een potentiële bezoeker af vanaf het moment dat er gedacht wordt; “wat gaan we vandaag doen” tot het delen van ervaringen met vrienden en familie. Grote musea maken al lang gebruik van zo’n customers journey. Maar bij veel kleinere musea kan het tot nieuwe inzichten leiden. Het optimaliseren en vormgeven van de totale klantbeleving, is in de commerciële sector common sense. Branding en beleving vullen elkaar aan; van het toegangskaartje tot de wc-juffrouw.. je image draagt alles. En zo werkt het ook met het verhaal van je tentoonstelling.
Storytelling als lifesaver
Storytelling wordt vaak genoemd als een van de belangrijkste elementen in doelgroep marketing, bijvoorbeeld in dit goede artikel van Bibi Bodegom. Ik ben het hier helemaal mee eens, maar de vraag is natuurlijk hoe je hier concreet vorm aan geeft. Storytelling zet je het beste in in de algehele branding van een tentoonstelling en in transmediale communicatie.
Je zou een tentoonstelling kunnen beschouwen als een filmplot of roman. Een filmplot bestaat uit meerdere verhaallijnen en personages. Elke verhaallijn heeft haar eigen dynamiek en soms haar eigen doelgroep. Een contentstrategie met storytelling helpt je om te bepalen welke verhaallijn aan wie, wanneer en via welk medium vertelt wordt. Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter hebben allemaal hun eigen publiek, ritme en momentum. Dat lijkt complex, maar gelukkig zijn er heel veel tools die je kunnen helpen je contentstrategie vorm te geven en te plannen. Uiteindelijk gaat het natuurlijk om de inhoud.
Maar grootmoeder, wat heeft u grote..
Laten we als voorbeeld het sprookje van Roodkapje nemen. Roodkapje brengt koekjes van moeders naar haar zieke oma. Tijdens het bloemen plukken komt ze de boze wolf tegen. Hij stuurt Roodkapje dieper het bos in waar nog mooiere bloemen staan en spoedt zich naar het huisje van oma. Hij vreet haar op en ontvangt Roodkapje verkleed als oma. Roodkapje verdwijnt in 1 hap in de maag van de wolf..maar wordt, samen met oma, gered door de jager.
Storylines
Wat kun je hier nu mee qua storytelling en crossmediale communicatie? Het hangt natuurlijk af van welk aspect van het sprookje de verhaallijn van je tentoonstelling draagt. Onze oerdriften, het pad naar volwassenheid, familie? Behalve het feit dat het personeel rode kapjes, wolvenoortjes of grootmoedermutjes draagt kun je op social media bijvoorbeeld:
- Shots van de tentoonstelling, bezoekers, interviews met makers, uitnodiging tot publieks bijdragen aan de tentoonstelling.
- How to bake like grandma – koken en bakken.
- Verhalen van volgers en bezoekers over de speciale band die ze hadden met hun oma.
- De weg van – verhalen van schrijvers en columnisten die vertellen over hun “onderweg” herinneringen als kind.
- My primitive – hashtag en fotoserie waarin volgers beeld tonen waarin hun “primitieve” liefhebberijen een rol spelen.
- The secret life of flowers.
- 4 sentence poems – twitteraars worden uitgenodigd hun 4-line poem te schrijven geïnspireerd op de dieperliggende thematiek van Roodkapje.
- Verhalen van jonge/ervaren/creatieve/eigenzinnige female entrepeneurs die “van het pad afweken” en toch succes bereikten.
Beleving, participatie en spreadability
Zoals gezegd; het hangt er natuurlijk van af welke verhaallijn de belangrijkste rode draad in je tentoonstelling is. Maar transmediale communicatie gaat er met name om dat je een verhalenwereld met meerdere plots ontwikkeld. Waardoor verschillende doelgroepen kunnen aanhaken. Beleving, participatie en spreadability moeten de focus hebben.
Auteur: Lisa van Noorden
